sygn. na odwr. na płótnie d.: JERZY NOWOSIELSKI 1995 IX
Autentyczność obrazu skonsultowana z p. Andrzejem Szczepaniakiem.
Obraz opisany i reprodukowany:
– Chris Sztyber, Mój drugi świat. My second World. Kolekcja Malarstwa Polskiego. Polish Painting Collection, s. 140 il. barwna;
– Jerzy Nowosielski, [wyd.] Galeria Starmach, Fundacja Nowosielskich, Kraków 2003, s. 435, kat. 730, il. barwna [z datą 1996].
Prezentowany w katalogu obraz, Nowosielski namalował we wrześniu 1995 roku w Polanach koło Berestu, gdzie pod koniec lat 90. kilkakrotnie spędzał wakacje. Powstała wówczas cała seria obrazów cerkwi łemkowskich z okolic nowosądecczyzny.
O rozpoczętym w latach 80. XX w. „okresie zielonym“ w twórczości Jerzego Nowosielskiego tak pisze Krystyna Czerni: W połowie lat 80. gama barwna się rozjaśnia, rozwadnia, pojawiają się rozbielone seledyny, oliwkowe żółcie, wapienne turkusy, morskie przejrzyste indygo. W tym samym czasie artysta studiuje korespondencje impresjonistów, coraz bardziej interesuje go zjawisko światła i wzajemnej zależności barw; z uznaniem wyraża się o kolorystycznej wrażliwości kolegów sprzed stulecia [...]. „Impresjonistyczny“ etap można uznać za rodzaj artystycznego eksperymentu, trwającej kilka lat przygody malarza. W tej konwencji powstały ujęcia plenerowe: sielskie pejzaże, ikony cerkiewek, ale także niewielkie, martwe natury [...].
Krystyna Czerni, Jerzy Nowosielski, Wielcy Malarze, nr 105, s. 22
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Jerzy Nowosielski (Kraków 1923 - Kraków 2011) w 1940 zaczął studia w Kunstgewerbeschule w Krakowie. W 1942 przebywał przez niecały rok w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem. Studiował tam sztukę malowania i historię ikon. Po powrocie do Krakowa w 1943 nawiązał ponowne kontakty z kręgiem przyszłej Grupy Krakowskiej. Po wojnie kontynuował studia w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa (1945-1947). Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993. W drugiej połowie lat 50. osiągnął charakterystyczny styl aktów, pejzaży i scen figuralnych we wnętrzach, który zawdzięczał swej fascynacji ikoną i doświadczeniom z malarstwem sakralnym. W 1976 podjął na nowo realizacje monumentalne, wykonując m.in. malowidła ścienne, stacje Drogi Krzyżowej i projekty witraży w kościele Opatrzności Bożej w Wesołej pod Warszawą (1976-1979). Artysta powszechnie uznawany był za autorytet w dziedzinie sztuki zakorzenionej w wartościach duchowych.
Jerzy Nowosielski zmarł 21 lutego 2011 w Krakowie.
