l.g. (ołówkiem): 100
Na odwrocie, na tekturowych „plecach“ napisy i nalepki:
napisy:
– niebieską kredką l.g.: Bohdanów - Wileńszczyzna | F Ruszczyc | 100
– obok: 1600
– tuszem pośrodku: Z. 100
nalepki:
– z tekstem wpisanym atramentem p.d.: F. Ruszczyc | Strzecha i chmura | olej na płótnie | wł. rodziny
– pośrodku (druk, maszynopis): Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie | R. 1937 Grudzień Nr. 2145 /103/ | Autor Ferdynand Ruszczyc | Wystawa pośmiertna | Adres | Dzieło Strzecha i chmura | Wykonanie olej cena-; na nalepce stempel: WYSTAWA POŚMIERTNA | FERD. RUSZCZYCA
– nalepka z wpisaną kredką cyfrą: 5;
– l.d.: Wystawa Monograficzna | Ferdynanda Ruszczyca | Muzeum Narodowe w Krakowie | II-IV 2002 | Muzeum Okręgowe w Toruniu | IV-VI 2002 | Muzeum Narodowe w Warszawie | VII-IX 2002 | LDM w Wilnie X-XII 2002
Pochodzenie:
– Obraz – malowany w Bohdanowie – pochodzi ze zbiorów Rodziny Artysty.
– Aukcja Agra-Art, 3 czerwca 2012 r.
Opisany i reprodukowany w:
– Katalog wystawy pośmiertnej prac malarskich i rysunkowych Ferdynanda Ruszczyca, Wilno X 1937, s. 27, nr kat. 100 [własność rodziny artysty];
– Ferdynand Ruszczyc 1870-1936, Przewodnik 127, TZSP Warszawa, XI – XII 1937, s. 36, nr kat. 100 [własność rodziny artysty];
– Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog wystawy pośmiertnej, TPSP w Krakowie, XII 1937 – I 1938, s. 24, nr kat. 103 [własność rodziny artysty];
– Ferdynand Ruszczyc. Życie i dzieło. Księga zbiorowa, Wilno 1939, il. na s. 370;
– Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Katalog. [red. J. Ruszczycówna], Muzeum Narodowe w Warszawie 1964, s. 58, nr kat. I/109 [własność rodziny artysty];
– J. Ruszczycówna, Ferdynand Ruszczyc (1870-1936). Krajobrazy i wnętrza, Katalog wystawy, Muzeum Okręgowe w Białej Podlaskiej 1881, s. 11, nr kat. 46;
– Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Malarz i rysownik, Muzeum Okręgowe, Lublin, 1984, s. 16, nr kat. 26;
– F. Ruszczyc, Dziennik, Część pierwsza, Ku Wilnu 1894-1919, [wybór okład, opracowanie i wstęp E. Ruszczyc], Warszawa 1994, s. 386, il. 54;
– Ferdynand Ruszczyc 1870-1936. Życie i dzieło, [S. Krzysztofowicz-Kozakowska, A. Kroplewska-Gajewska], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2002, s. 106, nr kat. 67, il. [własność rodziny artysty];
– S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Ferdynand Ruszczyc, Wydawnictwo Kluszczyński, Kraków 2007, il. na s. 84.
Ferdynand Ruszczyc (Bohdanów 1870 - Bohdanów 1936) – wybitny malarz i pedagog, adept Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie w latach 1892-1897 studiował pod kierunkiem I. I. Szyszkina i A Kuindżiiego. Jego prace studenckie kilkakrotnie były nagradzane medalami Akademii. Odbywał liczne podróże artystyczne – w latach 1894 i 1895 jeździł na Krym, w latach 1896 i 1897 przez Królewiec i Szczecin podróżował na Rugię, Bornholm i do południowej Szwecji, a w 1898 do Berlina, Kolonii, Paryża, Dunkierki, Ostendy, Brukseli, Bazylei, Lucerny, Lugano, Mediolanu, Wenecji i Wiednia. W 1897 zamieszkał w rodzinnym majątku Bohdanów. Od 1900 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Od 1904 był profesorem Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, w latach 1907-1908 Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Później powrócił do Wilna, gdzie stał się animatorem tamtejszego życia artystycznego. Po I wojnie światowej był organizatorem i profesorem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. Malował przede wszystkim pejzaże przesycone bardzo emocjonalnym odczuwaniem natury i przyrody. Obrazy Ruszczyca Ziemia czy Nec Mergitur należą do najwybitniejszych przykładów nurtu symbolizmu w malarstwie Młodej Polski. Malował także wnętrza rodzinnego dworu w Bohdanowie, zajmował się scenografią teatralną, ilustratorstwem i grafiką książkową.
