Olga Boznańska, PORTRET PANI W CIEMNEJ SUKNI

55,0 x 39,8cm - olej, tektura

sygn. kredką p.d.: Olga Boznańska

na odwr. nieczytelne ślady napisu w kilku wierszach

Olga Boznańska (Kraków 1865 - Paryż 1940) – wybitna malarka polska – kształciła się w Krakowie, początkowo pod kierunkiem matki, nauczycielki rysunków Eugenii Mondan, później u J. Siedleckiego, H. Lipińskiego, K. Pochwalskiego. W latach 1884-1886 uczęszczała także na Wyższe Kursy Artystyczne dla Kobiet przy Muzeum Techniczno-Przemysłowym. W 1886 wyjechała do Monachium gdzie uczyła się pod kierunkiem Karla Kricherdorfa i Wilhelma Dürra. Od 1889 pracowała samodzielnie i miała w Monachium własną pracownię. Od 1895 nauczała w prywatnej szkole malarstwa Theodora Humla. Z Monachium wielokrotnie jeździła do kraju, a także do Francji i Szwajcarii. W 1898 przeniosła się na stałe do Paryża, gdzie – przez lata – była jedną z czołowych postaci polskiej kolonii artystycznej. Debiutowała w roku 1886 na wystawie w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych i odtąd stale uczestniczyła w wystawach krajowych i zagranicznych, zdobywając medale i wyróżnienia. W roku 1910 otrzymała francuską Legię Honorową, w roku 1938 order Polonia Restituta. Należała do wielu znaczących – polskich i europejskich – stowarzyszeń artystycznych. Główną domeną jej twórczości był portret – we wcześniejszym, monachijskim okresie często cało postaciowy, monumentalny i zwarty w formie; w czasach paryskich bardziej kameralny, nastrojowy, o zróżnicowanych walorowo plamach barwnych podporządkowanych dominacji jednego tonu, gubiących kontury i zacierających ostrość planów. Malowała też martwe natury i – rzadziej – pejzaże miejskie czy kompozycje rodzajowe.