Vlastimil Hofman, RANNY, ok. 1915

57,4 x 42,7cm - olej, tektura

Na odwrocie l.g. nalepka galerii w Warszawie; 

obok numer (długopisem): 671; poniżej nalepka TPSP w Krakowie (druk, pieczęć, tusz): TOWARZYSTWO PRZYJACIóŁ SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE | Nr 0946 | Autor Hofmann Vlastimil | Dzieło p.t. Ranny | Rodzaj olejny cena; poniżej (ołówkiem): (73[?]) | 6XI; ponadto u dołu naklejona kartka maszynopisu z orzeczeniem Leszka Ludwikowskiego z dn. 13 lipca 1977.

Na tekturowym tzw. „zaplecku“ nalepka galerii w Krakowie.

 

♣ Do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów doliczana będzie dodatkowo opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite).

 

Wlastimil Hofman / Vlastimil Hofmann (Praga 1881 - Szklarska Poręba 1970) studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych - początkowo pod kierunkiem Floriana Cynka, później także u Jana Stanisławskiego, Leona Wyczółkowskiego i Jacka Malczewskiego. W latach 1899-1902 uczył się jeszcze u Jeana Léona Gérôme’a w paryskiej École des Beaux-Arts. W czasie I wojny światowej przebywał w Pradze i w Paryżu; od 1920 stale mieszkał w Krakowie. Dużo wystawiał; należał do wielu stowarzyszeń twórczych - był współzałożycielem „Grupy Pięciu” (1905) i „Grupy Zero” (1908), członkiem Związku Artystów Czeskich „Manes”, a od 1911 członkiem Tow. Artystów Polskich „Sztuka”. W czasie II wojny światowej poprzez ZSRR i Turcję przedostał się do Jerozolimy, skąd w roku 1946 wrócił do Krakowa. Od roku 1947 stale mieszkał w Szklarskiej Porębie. Hofman malował przede wszystkim fantastyczno-symboliczne kompozycje o motywach ludowych oraz sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego obrazy mimo bliskich analogii i powiązań ze sztuką Malczewskiego odznaczają się zawsze indywidualnym charakterem, stylem i nastrojem.