Autentyczność obrazu skonsultowana z p. Andrzejem Szczepaniakiem.
Pochodzenie:
Obraz powstał w 1959 roku i zakupiony został przez obecnych właścicieli wprost z pracowni artysty, razem z drugim Pejzażem, na którym zachowała się nalepka CBWA Oddział w Łodzi z datą 1959.
W 1950 Jerzy Nowosielski, wraz z żoną Zofią, przeprowadził się z Krakowa do Łodzi i pozostał w tym mieście przez kolejnych 12 lat. Tu objął posadę kierownika artystycznego Państwowej Dyrekcji Teatrów Lalek i otrzymał pracownię na 8 piętrze domu przy ul. Zachodniej 27. Z okien pracowni rozciągał się widok na Łódź, która fascynowała Nowosielskiego. W tym czasie, krajobraz miejski był jednym z ulubionych tematów artysty.
Pejzaże Nowosielskiego nie są jednak wiernym odwzorowaniem miast. Nowosielski nadaje im cechy metafizyczne. Wypracowuje własny, charakterystyczny sposób kształtowania przestrzeni. Decydująca jest – jak pisze Krystyna Czerni – kompozycja obrazu, organizacja płaszczyzny według sieci archetypicznych form: trójkątów, trapezów, kwadratów. Jakby cała rzeczywistość: ta ziemska i niebiańska, realna i wyobrażona – miała jeden, wewnętrzny szkielet; wspólną porządkującą konstrukcję. W pejzażach Nowosielski lubi ujęcia z góry, widziane z lotu ptaka (czy okiem Boga?): strome, wyludnione ulice, miejskie osiedla przecięte szynami tramwajów, niekończące się pierzeje kamienic – naznaczone rytmem tajemniczych błękitnych okien, uchylonych drzwi [...]. cyt. za Krystyna Czerni, Jerzy Nowosielski, w: Wielcy Malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło, Nr 105, s. 14
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Jerzy Nowosielski (Kraków 1923 - Kraków 2011) w 1940 zaczął studia w Kunstgewerbeschule w Krakowie. W 1942 przebywał przez niecały rok w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem. Studiował tam sztukę malowania i historię ikon. Po powrocie do Krakowa w 1943 nawiązał ponowne kontakty z kręgiem przyszłej Grupy Krakowskiej. Po wojnie kontynuował studia w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa (1945-1947). Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993. W drugiej połowie lat 50. osiągnął charakterystyczny styl aktów, pejzaży i scen figuralnych we wnętrzach, który zawdzięczał swej fascynacji ikoną i doświadczeniom z malarstwem sakralnym. W 1976 podjął na nowo realizacje monumentalne, wykonując m.in. malowidła ścienne, stacje Drogi Krzyżowej i projekty witraży w kościele Opatrzności Bożej w Wesołej pod Warszawą (1976-1979). Artysta powszechnie uznawany był za autorytet w dziedzinie sztuki zakorzenionej w wartościach duchowych.
Jerzy Nowosielski zmarł 21 lutego 2011 w Krakowie.
