55,0 x 46,0cm - olej, płótno
sygn. wyżłobiona w farbie p.g.: J. SIENICKI | 2000
na odwr. na płótnie: l. śr.: 18 07 2017 | W. Sienicka
Obraz wystawiany:
– Jacek Sienicki. Malarstwo. Prace wybrane, Galeria Kordegarda, Warszawa, 7 VI – 2 VII 2017.
W tekście towarzyszącym wystawie Sienickiego w Galerii Kordegarda, Maciej Zdanowicz napisał, m.in.: Charakterystyczna dla niego jest ograniczona skala barwna, oscylująca w gamie szarości, złamanych błękitów, głębokich tonów brązów, zieleni. To, w jaki sposób kształtuje za jej pomocą kolejne obrazy, wydaje się być doprowadzone niemal do perfekcji. Jednak Sienicki nie poprzestaje na wypracowanych przez siebie rozwiązaniach, a wręcz kontestuje bezpieczne, utarte już drogi, zacięcie dążąc do rozszerzenia własnych możliwości, granic twórczych. (...) Świadectwem otwarcia na nowe doświadczenie, rozszerzenia własnych granic są prace prezentowane obecnie w Galerii Kordegarda. (...) Obrazy te emanują odważnymi i zdecydowanymi zestawieniami barwnymi, uderzają czystością i soczystością czerwieni. Artysta definiuje głębię przedstawienia za pomocą jej wielu odcieni, temperatur, od chłodnej alizaryny po ciepły kraplak. (...) Energia koloru niejako uzupełnia napięcia zawarte w strukturze obrazu i skutkuje jeszcze większą ekspresją. Imponuje pewność i wolność malarza manifestująca się nie tylko w spontaniczności koloru, ale i syntezie plastycznej, zamykająca pewne zjawiska wizualne w jeden kształt.
♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)
Jacek Sienicki (Warszawa 29 II 1928 - Warszawa 14 XII 2000) studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie, gdzie w 1954 uzyskał dyplom w pracowni prof. Artura Nachta-Samborskiego. W 1955 był uczestnikiem Wystawy Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Udział w tej manifestacji był nie tylko właściwym debiutem artysty, ale też na lata określił jego postawę, dzieloną z innymi „arsenałowcami“, której zasady to: prymat etyki, sceptycyzm wobec przemijających mód artystycznych, wierność sobie. W 1955 Sienicki podjął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni. Przeszedł wszystkie szczeble akademickie, otrzymując tytuł profesora w 1981. Był laureatem liczących się nagród, m.in. Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida w 1974, Nagrody im. Jana Cybisa (niezależnej) w 1984, nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w 1993. Jego malarstwo od wczesnych lat oscylowało między figuratywizmem o często dramatycznej wymowie egzystencjalnej i skłonnością do abstrakcji. Przy tym malarz nie opuszczał dość ograniczonego zestawu ulubionych motywów, do których należały: czaszki końskie, wydłużone postaci, ciemne wnętrza, które rozgrywał w podobnej, ciemno-zimnej gamie barwnej. Równolegle do malarstwa wiele rysował, zazwyczaj węglem, traktując prace w tej technice jako autonomiczne dzieła.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen