Wojciech Weiss, PEONIE

62,5 x 48,3cm - olej, tektura

sygn. z prawej: WWeiss
Na odwrocie na tekturze p.g. pieczęć z numerem ze spuścizny po artyście: 1089 | WW | 3; ponadto p.d. numer (białą kredą): 512.

Wojciech Weiss (Leorda na Bukowinie w Rumunii 1875 - Kraków 1950) - malarz i grafik; w latach 1890-1899 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, początkowo u Jana Matejki, Władysława Łuszczkiewicza, Floriana Cynka, Józefa Unierzyskiego, a następnie także u Leona Wyczółkowskiego i Juliana Fałata. Studia ukończył ze złotym medalem; później kształcił się jeszcze w Paryżu i we Włoszech. Od 1897 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, w 1906 został członkiem wiedeńskiej „Secesji”. Od 1907 nauczał w krakowskiej ASP – od 1910 jako prof. nadzwyczajny; od 1913 jako prof. zwyczajny. Dwukrotnie – w latach 1918/19 i 1933-1936 – pełnił też funkcję rektora tej uczelni. Był jednym z najwybitniejszych polskich malarzy okresu Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego. We wczesnym okresie malował symboliczne sceny figuralne, często o tematyce fantastycznej, później także portrety, akty i pejzaże. Zajmował się także grafiką i rzeźbą.