Jerzy Nowosielski, CZARNA PŁYWACZKA, lata 80. XX w.

85,0 x 70,0cm - olej, płótno sygn. na odwr. na płótnie d.: Jerzy Nowosielski
Na prawej listwie krosna nalepka firmy transportowej
Expositions Natural Le Coultre SA z Genewy z danymi obrazu.

Autentyczność obrazu skonsultowana z p. Andrzejem Szczepaniakiem.

O szczególnie ważnym miejscu aktów kobiecych w twórczości Jerzego Nowosielskiego, pisał m.in.
Maciej Gutowski: Akty powstają stale, przez wszystkie lata twórczości artysty. Ulegają zmianom
w swojej formie, nie ulegają jednak zmianom w swej najgłębszej istocie – nigdy nie są opisem,
lecz zawsze napiętą emocją niezwykle silnego erotyzmu. Wnoszą w całą twórczość Nowosielskiego
pierwiastek zapewne zawsze istniejący, ale w sposób ukryty – potężny ładunek zmysłowości. (...)
Siła erotyzmu jest tu niezmiennie bardzo wielka. (...) Cóż zatem robią w tym świecie wartości
duchowych malarstwa Nowosielskiego owe erotyczne akty? Realizują może najważniejszą z ról – dopełniają możliwość zrozumienia świata. Nie ma świata ponadzmysłowego bez świata zmysło-
wego, nie ma spełnienia bez oczekiwania, nie ma dążenia bez pożądania. Nie ma istnienia bez kobiecości, która w swej istocie jest zarazem najbardziej materialna i najbardziej duchowa.
(Maciej Gutowski, Akty i transcendencja, w: Jerzy Nowosielski. Kobiety we wnętrzu, Galeria Kordegarda, Warszawa, maj-czerwiec 1998, s. 7)

Przedstawiony na naszej aukcji obraz zaliczany jest do cyklu „czarnych aktów“ Jerzego Nowosielskiego, wykazując wiele podobieństw (m.in. w kompozycji, kadrowaniu postaci z przecięciem
nakrycia głowy kobiety górną krawędzią obrazu, umiejscowieniem aktu w scenerii plaży, a także w ciemnym kolorycie postaci kobiecej i jasnym nakryciu jej głowy) z takimi obrazami jak Akt czarny
z 1987 r. czy Akt na plaży z 1982 r. Niewątpliwie Czarne pływaczki należą do najbardziej poszukiwanych i cenionych przez kolekcjonerów 

♣ do wylicytowanej ceny oprócz innych kosztów zostanie doliczona opłata wynikająca z prawa twórcy i jego spadkobierców do otrzymania wynagrodzenia zgodnie z Ustawą z dnia 4 lutego 1994 roku - o prawie autorskim i prawach pokrewnych (droit de suite)

Jerzy Nowosielski (Kraków 1923 - Kraków 2011) w 1940 zaczął studia w Kunstgewerbeschule w Krakowie. W 1942 przebywał przez niecały rok w Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem. Studiował tam sztukę malowania i historię ikon. Po powrocie do Krakowa w 1943 nawiązał ponowne kontakty z kręgiem przyszłej Grupy Krakowskiej. Po wojnie kontynuował studia w ASP w Krakowie pod kierunkiem prof. Eugeniusza Eibischa (1945-1947). Na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w 1948/49 pokazał obrazy utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej. W latach socrealizmu nie wystawiał, zajmując się w tym czasie scenografią oraz malowaniem cerkwi i kościołów. W 1955 w Łodzi zaprezentował swą pierwszą wystawę indywidualną, w 1956 wziął udział w XXVIII Biennale w Wenecji. W latach 1957-1962 był pedagogiem w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi, następnie w Akademii krakowskiej, gdzie wykładał na Wydziale Malarstwa do przejścia na emeryturę w 1993. W drugiej połowie lat 50. osiągnął charakterystyczny styl aktów, pejzaży i scen figuralnych we wnętrzach, który zawdzięczał swej fascynacji ikoną i doświadczeniom z malarstwem sakralnym. W 1976 podjął na nowo realizacje monumentalne, wykonując m.in. malowidła ścienne, stacje Drogi Krzyżowej i projekty witraży w kościele Opatrzności Bożej w Wesołej pod Warszawą (1976-1979). Artysta powszechnie uznawany był za autorytet w dziedzinie sztuki zakorzenionej w wartościach duchowych.

Jerzy Nowosielski zmarł 21 lutego 2011 w Krakowie.