Stanisław Dębicki, BRASSERIE, 1890-1891

26,7 x 35,0cm - olej, deska sygn. p.d.: Brasserie française | St. Dębicki Paryż

Obraz (również Dandysi) pochodzi ze zbiorów spadkobierców Karola Jakubowskiego (Lwów 1876 – Lwów 1939), lekarza i kolekcjonera. Jakubowski studiował we Lwowie na wydziale medycznym tamtejszego uniwersytetu i tam praktykował jako lekarz. Kolekcjonował przede wszystkim malarstwo polskie.

W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się obraz Dębickiego, pt. Paryska kawiarnia, przedstawiający grupę malarzy, sygn. analogicznie (Brasserie française St. Dębicki Paryż), malowany na desce o takim samym formacie. Pochodzi on również ze zbiorów rodziny Karola Jakubowskiego. Oba dzieła powstały w Paryżu, gdzie artysta przebywał w latach 1890-1891.

Stanisław Dębicki (Lubaczów 1866 - Kraków 1924) - malarz, rysownik, ilustrator - studia malarskie rozpoczął  u Ch. Griepenkerla w Akademii wiedeńskiej (1881-1884), następnie kształcił  się pod kierunkiem W. Łuszczkiewicza w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, później ponownie w Wiedniu, a w 1884 u A. Wagnera w Akademii i prywatnie u P. Nauena w Monachium. Po powrocie do kraju przez kilka lat pracował jako nauczyciel w Szkole Przemysłu Ceramicznego w Kołomyji (1886-1890). W tym okresie często wyjeżdżał do pobliskich miasteczek i wsi huculskich – Delatyna, Mikuliczyna, Żabiego, Tyszkowców – gdzie wykonywał wiele szkiców i notatek rysunkowych. W latach 1890-1891 był w Paryżu i uczęszczał jeszcze do Académie Colarossi. Później zamieszkał na stałe we Lwowie, skąd w 1909 przeniósł się do Krakowa, by objąć katedrę malarstwa dekoracyjnego w Akademii Sztuk Pięknych. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, wiedeńskiej „Secesji”, Związku Polskich Artystów Plastyków i TPSP we Lwowie. Malował olejno, akwarelą i pastelem tworząc pejzaże i portrety (w tym wiele portretów dziecięcych) i przede wszystkim, sceny rodzajowe z życia Hucułów i galicyjskich Żydów. Zajmował się malarstwem dekoracyjnym, ilustratorstwem i różnymi dziedzinami sztuki użytkowej, sporadycznie także scenografią i rzeźbą.
Twórczość artysty przypomniała jedyna duża wystawa monograficzna urządzona w Muzeum Śląskim (obecnie Narodowym) we Wrocławiu w roku 1966.