Wojciech Kossak, FLIRT PRZY STUDNI, 1920

50,3 x 40,0cm - olej, płótno naklejone na tekturę sygn. l.d. (dwukrotnie): Wojciech Kossak | 1920

p.d. sygnatura zamalowana: Wojciech Kossak | 1920

 

Obraz należy do cyklu scenek z życia codziennego kawalerii. Dominującą w nim grupę stanowią kompozycje z wojakami w towarzystwie młodych, wiejskich dziewcząt. Polskich żołnierzy Wojciech Kossak malował zarówno w mundurach współczesnych, jak i historycznych. Zawsze towarzyszył im koń, ulubiony motyw malarski artysty. Kossak swoją twórczością stworzył etos żołnierza polskiego – dzielnego i nieustraszonego w walce oraz zawsze ciepło przyjmowanego pod strzechami. W ten sposób artysta realizował swoją misję narodową i niepodległościową. Żadna z malowanych przez niego panien nie odmawiała pomocy dzielnemu żołnierzowi. Obrazy te miały rozbudzać świadomość narodową i zachęcać do służby na chwałę wolnej Polski.

Prezentowany obraz niezaprzeczalnie jest znakomitym przykładem wirtuozerii i swobody malarskiej Wojciecha Kossaka. Jego twórczość cieszyła się wielkim powodzeniem, również dzięki tematyce przemawiającej do gustów kolekcjonerów zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych. Nic więc dziwnego, że artysta otrzymywał liczne zamówienia na wzbudzające zachwyt kompozycje i niejednokrotnie powielał je, zmieniając pewne szczegóły.

Flirt przy studni namalowany został w 1920 roku zapewne w Nowym Jorku, do którego artysta dotarł pod koniec września 1920 roku. Była to pierwsza z kilku odbytych przez niego w latach 1920-1926 podróży za ocean. W licznych listach do żony pisał o swoich staraniach o sławę i fortunę oraz o gorącym przyjęciu wśród rodaków, którzy składali u niego liczne zamówienia.

 

Bibliografia:

– K. Olszański, Wojciech Kossak, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1976, 1982, 1990;

– Wojciech Kossak, Listy do żony i przyjaciół 1883-1942, t. II: lata 1908-1942, oprac K. Olszański, Kraków 1985.

Wojciech Kossak (Paryż 1856 - Kraków 1942 ) – powszechnie znany malarz, postrzegany przede wszystkim jako świetny batalista. Syn i uczeń Juliusza Kossaka kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach I wojny światowej pełnił służbę wojskową. Był współautorem panoram: „Racławice” (1893-1894), „Berezyna” (1895-1896), „Bitwa pod piramidami” (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej „Somosierry” (1900). Z temperamentem i swobodą tworzył szeroko malowane, dynamiczne sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe oraz liczne portrety. Z upodobaniem malował konie. Jego obrazy, gloryfikujące dawne i współczesne artyście polskie wojsko i bohaterstwo żołnierzy, trafiały do patriotycznych uczuć odbiorców i cieszyły się ogromna popularnością.